NZ deel 3! Raften, Milford Sound en Pinguins
Door: Rik
Blijf op de hoogte en volg Rik
24 December 2010 | Australië, Southport
Lieve trouwe volgers,
Het is alweer bijna een week geleden dat het tweede deel van de Nieuw-Zeeland reis gepubliceerd is en hier komt dan het derde en laatste deel van deze trip! Voor wie de vorige delen gemist heeft is deel 1 hier te lezen: http://bit.ly/hin1ui en deel 2 hier: http://bit.ly/gSNJKV
Zoals te lezen is in de vorige delen hebben Tim en ik in de eerste 12 dagen van de vakantie al super veel leuke en mooie dingen gedaan en dat zou in deze vakantie alleen maar meer worden! In deel 2 was ik gebleven bij de Skydive bij Lake Wanaka waarna we een heel ontspannen middagje aan Lake Wanaka hebben gehad. In de avond hebben we onszelf even verwend met een heerlijk en zeer romantisch diner voor twee om te vieren dat we allebei onze vakken van het eerste semester ruimschoots gehaald hebben! Het is overigens ook wel fijn om een keertje iets anders te eten dan pasta of Uncle Ben (Ome Ben).
De volgende dag weer vroeg vertrokken in de richting Queenstown, maar eerst zijn we nog even naar Puzzling World geweest. Het zal jullie vast heel erg verbazen, maar je kan hier heel veel spelletjes spelen en illusies zien. Wat overigens echt heel leuk is! Een van de illusies is hier te zien: http://www.youtube.com/watch?v=TaN46KGrwfk
Buiten hebben ze een doolhof van 1,5 km met niet al te hoge hekken, maar omdat ik niet de allergrootste ben was ik zwaar in het nadeel. Van te voren kon je kiezen in welke volgorde je naar de vier verschillende hoeken ging lopen en natuurlijk besloten Tim en ik om de moeilijkste te doen (tot grote spijt achteraf), om ongeveer een uur later eindelijk de uitgang te hebben gevonden. Ik was eventjes bang er nooit meer uit te komen!
Na dit avontuur doorgereden naar Queenstown om direct naar de I-Site (plaatselijke VVV) door te rijden om het Raften te boeken! Eenmaal in Queenstown aangekomen klopte het precies wat veel mensen tegen ons zeiden: Wat een toeristische troep is het hier! Om de twee meter zit er een evenementenbureau waar je je (zeer dure) activiteiten kunt boeken en ze bieden allemaal hetzelfde aan. De vele backpackers die komen hier voor namelijk om uit te gaan, maar daarvoor zit ik niet in Nieuw-Zeeland!
Na op een redelijk goedkope en gloednieuwe camping de nacht te hebben doorgebracht zijn we de volgende ochtend met de Gondel vanuit Queenstown op het bergje naast Queenstown uit te stappen voor een geweldig mooi uitzicht over Queenstown en het naast gelegen meer. Na hierboven een rondje gerodeld te hebben was het alweer tijd om naar beneden te gaan en nadat we weer beneden stonden in Queenstown was het tijd voor de hoofdactiviteit van de dag: Raften!
In Queenstown zijn we opgehaald om vervolgens met de bus naar het eindpunt van het Raften te gaan. Na hier in een wetsuit te zijn gehesen (met veel gooi en smijtwerk) opnieuw de bus in om in ongeveer een uurtje naar de plek te rijden waar we met een bootje de rivier op zouden gaan. De weg ernaar toe was al een attractie op zich waar overigens waar weinig hoeft te gebeuren om aan je einde te komen (smalle onverharde weg zonder vangrail met vele ravijnen). Na de instructie werden Tim en ik in de leukste boot ingedeeld die we maar konden voorstellen: achter ons zat een niet al te dun (zeg maar gerust dik) stelletje uit de UK en hierachter een zojuist getrouwd stel uit Argentinië die geen Engels spraken en de stuurvrouw was een trainee met niet al te veel ervaring. Na op het eerste gedeelte van de shotover rivier rustig gepeddeld te hebben kwamen opeens de stroomversnellingen. In 1 bocht zaten er zelfs 5 waarbij in stroomversnelling 3 de gids een kleine stuurfout maakte en de walvis (het dikke meisje achter mij) te laat was met het naar de andere kant verplaatsen van haar gewicht sloegen wij met z’n allen om. Na eventjes onder water te zijn geweest, was de walvis in totale shock (toch vreemd voor een walvis). Uiteindelijk kwam iedereen weer zonder kleerscheuren boven en werden we opgevangen door de andere boten die het allemaal zagen gebeuren.
Dit was overigens wel het leukste moment van de hele dag, want met nog een tunnel en een paar stroomversnellingen was het Raften heel erg leuk, maar niet al te spectaculair. Nadat dit allemaal klaar was en we weer afgezet waren in Queenstown werd nog maar eens duidelijk gemaakt hoe toeristisch/commercieel het hier is. Er werden tijdens het Raften foto’s gemaakt tijdens het Raften en deze konden wij dan ook zien. Na eerst de hoofdprijs te hebben betaald voor het Raften vragen ze voor 4 foto’s met cd ook nog eens 39$ en dat ging mij dus even te ver. Gelukkig kan je ook foto’s maken van foto’s, maar dit werd natuurlijk mij niet in dank afgenomen. Ik moest de foto’s verwijderen (uiteraard niet gedaan) zodat ik jullie toch nog een Raftfoto kan laten zien! Na deze activiteit en een heerlijk burger te hebben gegeten bij Fern burger (piepklein zaakje waar de mensen tot aan ver buiten de deur in de rij staan) zijn wij doorgereden naar Glenorchy om hier op de plaatselijke camping te overnachten.
De volgende ochtend stond er een lange autorit op de planning naar de Milford Sound. Op de weg naar de Milford Sound nog even gestopt in Te Anau om boodschapjes te doen en te tanken (op de twee uur durende rit naar Milford Sound zijn geen winkels/benzinestations). Met een klein beetje geluk in Te Anau nog het allerlaatste plaatsje op de camping geboekt te hebben zijn we doorgereden naar Milford Sound over een mooie weg met weer prachtige uitzichten! Hier doorgereden naar de Passengers terminal waar alle boten vandaan vertrekken. Na hier een cruise voor de volgende dag te hebben geboekt bij een vrouw die nog eventjes vroeg waar we verbleven, waarop wij netjes de camping in Milford antwoordden, hierna doorgereden naar de camping waar we incheckten en waar dezelfde cruise aangeboden werd die we geboekt hadden met een korting van 30%. Toch maar eventjes heel boos het cruisebedrijf opgebeld en mevrouw beloofde ons het verschil terug te geven. De rest van de dag ben je in Milford Sound veroordeeld tot de gezamenlijke ruimte terwijl het buiten 25 graden was vanwege de vele Sandflies. Deze vliegjes zijn erger dan muggen en de bultjes jeuken veel erger en blijven ook nog eens langer zitten. Wat een klote beesten!
Ik was overigens erg blij dat we de camping in Te Anau geboekt hadden, want er waren vele campers die even dachten op de bonnefooi (op goed geluk) een plaatsje op deze camping te boeken. Dit is trouwens best leuk leedvermaak, want als je die gezichten ziet op het moment dat ze horen dat ze 1,5 uur terug moeten rijden of moeten slapen in een dormroom (hostelkamer) met 15 anderen is erg grappig.
Na een zeer koude nacht zijn we vroeg vertrokken naar de Passengers terminal om het geld terug te eisen en gelukkig kregen we het verschil terug om hierna een cruise te maken van 2 uur door de Milford Sound. De Milford Sound ligt in het natuurgebied Fiordland en is dan ook een Fjord omringt met zeer steile rotsen en watervallen. We hadden deze dag echt weer super mooi weer en het was ook echt prachtig! Na de cruise weer teruggereden naar Te Anau om hier eerst nog de kapotte autoradio te vervangen en daarna te rijden over de Southern Scenic route via Invercargill naar bijna het zuidelijkste puntje van het zuidereiland: Curio Bay. Hier stonden op de goedkoopste camping deze vakantie met ook de slechtste faciliteiten, maar onze campingplaats maakte toch weer een hoop goed! Een kort filmpje van de ligging van onze campingplaats is hier te zien: http://www.youtube.com/watch?v=J13PFvIwfHw
Een klein stukje van de camping vandaan leeft een Yellow Eye Pinguïn kolonie van ongeveer 15 pinguïns met jongen. Erg leuk om te zien hoe ze rond zonsondergang uit het water springen om dan zeer rustig naar hun nest te lopen. Vooral de manier waarop die Pinguïns lopen en kleine sprongetjes maken is echt fantastisch! Jammer genoeg waren de Pinguïns op grote afstand, maar dezelfde avond toen ik op weg was naar het toilethok hoorde ik wat geritsel in de bosjes en zag een verdwaalde Pinguïn, erg gaaf zo dichtbij!
De volgende ochtend na een wederom zeer koude nacht hebben we onze weg vervolgd over de Southern Scenic Route naar Dunedin. Onderweg nog gestopt bij enkele watervallen gelegen in het Catlins National Park en hierna wat rondgelopen in Dunedin, Dunedin is een oud Schots stadje, op zich best gezellig maar heel erg bijzonder is het niet. Aan het eind van de middag weer doorgereden richting Portobello gelegen in de Otago Peninsula waar we de nacht zouden doorbrengen, maar eerst in de avond nog een van de mooiste dingen gezien van deze vakantie: de Blue Pinguïns.
Terwijl we gisteren nog de Yellow Eye pinguïns hadden gezien van ongeveer 60/70 cm groot was het nu tijd voor de kleinere (ongeveer 23 cm) blue pinguïns. Samen met ongeveer 25 anderen stonden wij in het gebied waar de holletjes zitten van deze pinguïns met de baby’s erin. De ouderlijke pinguïns zijn de hele dag op zee geweest en komen in groepen weer aan land zodra het donker wordt om te lopen naar de nesten om de baby’s te voeren.
Toen het bijna donker was zagen we de eerste groep al aankomen op zee en deze pinguïns zijn veel schattiger en leuker dan de dag ervoor! Er leven ongeveer 70 Pinguïns in het gebied en gespreid over 1,5 uur kwamen ze allemaal in groepjes aan land. Alle toeschouwers moesten zich verspreiden over het gebied tussen de zee en holletjes in. Aangezien het donker was zien de pinguïns mensen niet en lopen ze vlak langs je. En dit klopte ook! Gelukkig was er een vrijwilliger die een lamp had die licht geeft die pinguïns niet kunnen zien, liepen er ongeveer 30 vlak langs onze voeten. Echt super leuk om te zien! Vanwege de invallende duisternis heb ik hier helaas geen foto’s van kunnen maken. Een filmpje van een groep Pinguïns die voet aan wal zetten is hier te zien: http://www.youtube.com/watch?v=8M8FXwt8ZO8
De volgende ochtend stond er weer een zeer lange dag rijden op het programma, die dag stond namelijk de Mount Cook (hoogste berg van NZ) op de planning. Na boodschapjes gedaan te hebben in Twizel, het laatste plaatsje voor de Mount Cook toch maar even de I-Site (plaatselijke VVV) in voor de weersvoorspelling voor de komende dagen. Deze dag was het namelijk voor het eerst deze vakantie slecht weer en helaas was de voorspelling voor de komende dagen erna ook niet al te best dat rijden naar de Mount Cook geen zin had. Erg balen dat we niet de Mount Cook op zijn geweest, maar zoals mijn vader zou zeggen: ‘Dan heb je een reden om nog een keer terug te gaan’ en dat is zeker waar! Deze dag maar zo ver mogelijk doorgereden via Lake Tekapo (volgens velen het mooiste meer van NZ) richting Christchurch zodat we de laatste dagen zo min mogelijk hoefden te rijden.
Uiteindelijk gestrand in Geraldine op de meest schone en niet gastvrije camping van deze vakantie: camping campingbord. Er hingen hier zo verschrikkelijk veel bordjes met wat je allemaal niet mocht, dat je gewoon bang was om naar het toilet te gaan of de keuken te gebruiken. Na hier overnacht te hebben was het de volgende ochtend stralend weer. Kortom een perfecte dag om te gaan golfen! Na op de plaatselijke golfbaan van Geraldine (Golfbaan Grande Vue) voor omgerekend 6 euro p.p. 18 holes te hebben gegolft zijn we gaan rijden naar Akaroa in de Banks of Peninsula om hier te overnachten.
Na de overnachting in Akoroa zijn we de volgende ochtend over de toeristische route richting Christchurch gereden. Ik moet zeggen na 3 weken alleen maar super mooie natuur te hebben gezien blijft Nieuw Zeeland mij verbazen, want ook de Banks of Peninsula is weer prachtig en met niets anders te vergelijken! De laatste avond zijn we als afsluiter nog heerlijk wezen steengrillen in Christchurch om hier ook te overnachten om de volgende dag de campervan terug te brengen en in de middag terug te vliegen naar de Gold Coast.
In 21 dagen hebben we ongeveer 3.800 km gereden en hebben we bijna het hele zuidereiland gezien, de mooiste activiteiten gedaan en heel veel geluk met het weer gehad! Van te voren wist ik wel dat NZ een prachtig land is, maar dat het zo mooi zou zijn had ik nooit gedacht. Ik kan dan ook niets anders doen dan iedereen aanraden om naar Nieuw Zeeland te gaan!
Inmiddels zit ik alweer ruim een week ‘thuis’ in Southport en vlieg ik aanstaande dinsdag voor 5 dagen naar Sydney waar ik ook Oud & Nieuw zal gaan vieren! In vergelijking met Nederland is het hier iets warmer (30 graden) en in tegenstelling tot de sneeuw hebben wij hier vooral veel regen met af en toe een stranddagje! Maar ach, verschil moet er zijn....
Ik wens iedereen hele fijne feestdagen en alvast een gelukkig Nieuwjaar! In het nieuwe jaar zal ik de volgende update plaatsen over mijn tripje in Sydney!
Tot snel allemaal!
Rik
Ps. De foto’s die bij dit verslag horen zijn hier te vinden: http://bit.ly/h7uvbq
Het is alweer bijna een week geleden dat het tweede deel van de Nieuw-Zeeland reis gepubliceerd is en hier komt dan het derde en laatste deel van deze trip! Voor wie de vorige delen gemist heeft is deel 1 hier te lezen: http://bit.ly/hin1ui en deel 2 hier: http://bit.ly/gSNJKV
Zoals te lezen is in de vorige delen hebben Tim en ik in de eerste 12 dagen van de vakantie al super veel leuke en mooie dingen gedaan en dat zou in deze vakantie alleen maar meer worden! In deel 2 was ik gebleven bij de Skydive bij Lake Wanaka waarna we een heel ontspannen middagje aan Lake Wanaka hebben gehad. In de avond hebben we onszelf even verwend met een heerlijk en zeer romantisch diner voor twee om te vieren dat we allebei onze vakken van het eerste semester ruimschoots gehaald hebben! Het is overigens ook wel fijn om een keertje iets anders te eten dan pasta of Uncle Ben (Ome Ben).
De volgende dag weer vroeg vertrokken in de richting Queenstown, maar eerst zijn we nog even naar Puzzling World geweest. Het zal jullie vast heel erg verbazen, maar je kan hier heel veel spelletjes spelen en illusies zien. Wat overigens echt heel leuk is! Een van de illusies is hier te zien: http://www.youtube.com/watch?v=TaN46KGrwfk
Buiten hebben ze een doolhof van 1,5 km met niet al te hoge hekken, maar omdat ik niet de allergrootste ben was ik zwaar in het nadeel. Van te voren kon je kiezen in welke volgorde je naar de vier verschillende hoeken ging lopen en natuurlijk besloten Tim en ik om de moeilijkste te doen (tot grote spijt achteraf), om ongeveer een uur later eindelijk de uitgang te hebben gevonden. Ik was eventjes bang er nooit meer uit te komen!
Na dit avontuur doorgereden naar Queenstown om direct naar de I-Site (plaatselijke VVV) door te rijden om het Raften te boeken! Eenmaal in Queenstown aangekomen klopte het precies wat veel mensen tegen ons zeiden: Wat een toeristische troep is het hier! Om de twee meter zit er een evenementenbureau waar je je (zeer dure) activiteiten kunt boeken en ze bieden allemaal hetzelfde aan. De vele backpackers die komen hier voor namelijk om uit te gaan, maar daarvoor zit ik niet in Nieuw-Zeeland!
Na op een redelijk goedkope en gloednieuwe camping de nacht te hebben doorgebracht zijn we de volgende ochtend met de Gondel vanuit Queenstown op het bergje naast Queenstown uit te stappen voor een geweldig mooi uitzicht over Queenstown en het naast gelegen meer. Na hierboven een rondje gerodeld te hebben was het alweer tijd om naar beneden te gaan en nadat we weer beneden stonden in Queenstown was het tijd voor de hoofdactiviteit van de dag: Raften!
In Queenstown zijn we opgehaald om vervolgens met de bus naar het eindpunt van het Raften te gaan. Na hier in een wetsuit te zijn gehesen (met veel gooi en smijtwerk) opnieuw de bus in om in ongeveer een uurtje naar de plek te rijden waar we met een bootje de rivier op zouden gaan. De weg ernaar toe was al een attractie op zich waar overigens waar weinig hoeft te gebeuren om aan je einde te komen (smalle onverharde weg zonder vangrail met vele ravijnen). Na de instructie werden Tim en ik in de leukste boot ingedeeld die we maar konden voorstellen: achter ons zat een niet al te dun (zeg maar gerust dik) stelletje uit de UK en hierachter een zojuist getrouwd stel uit Argentinië die geen Engels spraken en de stuurvrouw was een trainee met niet al te veel ervaring. Na op het eerste gedeelte van de shotover rivier rustig gepeddeld te hebben kwamen opeens de stroomversnellingen. In 1 bocht zaten er zelfs 5 waarbij in stroomversnelling 3 de gids een kleine stuurfout maakte en de walvis (het dikke meisje achter mij) te laat was met het naar de andere kant verplaatsen van haar gewicht sloegen wij met z’n allen om. Na eventjes onder water te zijn geweest, was de walvis in totale shock (toch vreemd voor een walvis). Uiteindelijk kwam iedereen weer zonder kleerscheuren boven en werden we opgevangen door de andere boten die het allemaal zagen gebeuren.
Dit was overigens wel het leukste moment van de hele dag, want met nog een tunnel en een paar stroomversnellingen was het Raften heel erg leuk, maar niet al te spectaculair. Nadat dit allemaal klaar was en we weer afgezet waren in Queenstown werd nog maar eens duidelijk gemaakt hoe toeristisch/commercieel het hier is. Er werden tijdens het Raften foto’s gemaakt tijdens het Raften en deze konden wij dan ook zien. Na eerst de hoofdprijs te hebben betaald voor het Raften vragen ze voor 4 foto’s met cd ook nog eens 39$ en dat ging mij dus even te ver. Gelukkig kan je ook foto’s maken van foto’s, maar dit werd natuurlijk mij niet in dank afgenomen. Ik moest de foto’s verwijderen (uiteraard niet gedaan) zodat ik jullie toch nog een Raftfoto kan laten zien! Na deze activiteit en een heerlijk burger te hebben gegeten bij Fern burger (piepklein zaakje waar de mensen tot aan ver buiten de deur in de rij staan) zijn wij doorgereden naar Glenorchy om hier op de plaatselijke camping te overnachten.
De volgende ochtend stond er een lange autorit op de planning naar de Milford Sound. Op de weg naar de Milford Sound nog even gestopt in Te Anau om boodschapjes te doen en te tanken (op de twee uur durende rit naar Milford Sound zijn geen winkels/benzinestations). Met een klein beetje geluk in Te Anau nog het allerlaatste plaatsje op de camping geboekt te hebben zijn we doorgereden naar Milford Sound over een mooie weg met weer prachtige uitzichten! Hier doorgereden naar de Passengers terminal waar alle boten vandaan vertrekken. Na hier een cruise voor de volgende dag te hebben geboekt bij een vrouw die nog eventjes vroeg waar we verbleven, waarop wij netjes de camping in Milford antwoordden, hierna doorgereden naar de camping waar we incheckten en waar dezelfde cruise aangeboden werd die we geboekt hadden met een korting van 30%. Toch maar eventjes heel boos het cruisebedrijf opgebeld en mevrouw beloofde ons het verschil terug te geven. De rest van de dag ben je in Milford Sound veroordeeld tot de gezamenlijke ruimte terwijl het buiten 25 graden was vanwege de vele Sandflies. Deze vliegjes zijn erger dan muggen en de bultjes jeuken veel erger en blijven ook nog eens langer zitten. Wat een klote beesten!
Ik was overigens erg blij dat we de camping in Te Anau geboekt hadden, want er waren vele campers die even dachten op de bonnefooi (op goed geluk) een plaatsje op deze camping te boeken. Dit is trouwens best leuk leedvermaak, want als je die gezichten ziet op het moment dat ze horen dat ze 1,5 uur terug moeten rijden of moeten slapen in een dormroom (hostelkamer) met 15 anderen is erg grappig.
Na een zeer koude nacht zijn we vroeg vertrokken naar de Passengers terminal om het geld terug te eisen en gelukkig kregen we het verschil terug om hierna een cruise te maken van 2 uur door de Milford Sound. De Milford Sound ligt in het natuurgebied Fiordland en is dan ook een Fjord omringt met zeer steile rotsen en watervallen. We hadden deze dag echt weer super mooi weer en het was ook echt prachtig! Na de cruise weer teruggereden naar Te Anau om hier eerst nog de kapotte autoradio te vervangen en daarna te rijden over de Southern Scenic route via Invercargill naar bijna het zuidelijkste puntje van het zuidereiland: Curio Bay. Hier stonden op de goedkoopste camping deze vakantie met ook de slechtste faciliteiten, maar onze campingplaats maakte toch weer een hoop goed! Een kort filmpje van de ligging van onze campingplaats is hier te zien: http://www.youtube.com/watch?v=J13PFvIwfHw
Een klein stukje van de camping vandaan leeft een Yellow Eye Pinguïn kolonie van ongeveer 15 pinguïns met jongen. Erg leuk om te zien hoe ze rond zonsondergang uit het water springen om dan zeer rustig naar hun nest te lopen. Vooral de manier waarop die Pinguïns lopen en kleine sprongetjes maken is echt fantastisch! Jammer genoeg waren de Pinguïns op grote afstand, maar dezelfde avond toen ik op weg was naar het toilethok hoorde ik wat geritsel in de bosjes en zag een verdwaalde Pinguïn, erg gaaf zo dichtbij!
De volgende ochtend na een wederom zeer koude nacht hebben we onze weg vervolgd over de Southern Scenic Route naar Dunedin. Onderweg nog gestopt bij enkele watervallen gelegen in het Catlins National Park en hierna wat rondgelopen in Dunedin, Dunedin is een oud Schots stadje, op zich best gezellig maar heel erg bijzonder is het niet. Aan het eind van de middag weer doorgereden richting Portobello gelegen in de Otago Peninsula waar we de nacht zouden doorbrengen, maar eerst in de avond nog een van de mooiste dingen gezien van deze vakantie: de Blue Pinguïns.
Terwijl we gisteren nog de Yellow Eye pinguïns hadden gezien van ongeveer 60/70 cm groot was het nu tijd voor de kleinere (ongeveer 23 cm) blue pinguïns. Samen met ongeveer 25 anderen stonden wij in het gebied waar de holletjes zitten van deze pinguïns met de baby’s erin. De ouderlijke pinguïns zijn de hele dag op zee geweest en komen in groepen weer aan land zodra het donker wordt om te lopen naar de nesten om de baby’s te voeren.
Toen het bijna donker was zagen we de eerste groep al aankomen op zee en deze pinguïns zijn veel schattiger en leuker dan de dag ervoor! Er leven ongeveer 70 Pinguïns in het gebied en gespreid over 1,5 uur kwamen ze allemaal in groepjes aan land. Alle toeschouwers moesten zich verspreiden over het gebied tussen de zee en holletjes in. Aangezien het donker was zien de pinguïns mensen niet en lopen ze vlak langs je. En dit klopte ook! Gelukkig was er een vrijwilliger die een lamp had die licht geeft die pinguïns niet kunnen zien, liepen er ongeveer 30 vlak langs onze voeten. Echt super leuk om te zien! Vanwege de invallende duisternis heb ik hier helaas geen foto’s van kunnen maken. Een filmpje van een groep Pinguïns die voet aan wal zetten is hier te zien: http://www.youtube.com/watch?v=8M8FXwt8ZO8
De volgende ochtend stond er weer een zeer lange dag rijden op het programma, die dag stond namelijk de Mount Cook (hoogste berg van NZ) op de planning. Na boodschapjes gedaan te hebben in Twizel, het laatste plaatsje voor de Mount Cook toch maar even de I-Site (plaatselijke VVV) in voor de weersvoorspelling voor de komende dagen. Deze dag was het namelijk voor het eerst deze vakantie slecht weer en helaas was de voorspelling voor de komende dagen erna ook niet al te best dat rijden naar de Mount Cook geen zin had. Erg balen dat we niet de Mount Cook op zijn geweest, maar zoals mijn vader zou zeggen: ‘Dan heb je een reden om nog een keer terug te gaan’ en dat is zeker waar! Deze dag maar zo ver mogelijk doorgereden via Lake Tekapo (volgens velen het mooiste meer van NZ) richting Christchurch zodat we de laatste dagen zo min mogelijk hoefden te rijden.
Uiteindelijk gestrand in Geraldine op de meest schone en niet gastvrije camping van deze vakantie: camping campingbord. Er hingen hier zo verschrikkelijk veel bordjes met wat je allemaal niet mocht, dat je gewoon bang was om naar het toilet te gaan of de keuken te gebruiken. Na hier overnacht te hebben was het de volgende ochtend stralend weer. Kortom een perfecte dag om te gaan golfen! Na op de plaatselijke golfbaan van Geraldine (Golfbaan Grande Vue) voor omgerekend 6 euro p.p. 18 holes te hebben gegolft zijn we gaan rijden naar Akaroa in de Banks of Peninsula om hier te overnachten.
Na de overnachting in Akoroa zijn we de volgende ochtend over de toeristische route richting Christchurch gereden. Ik moet zeggen na 3 weken alleen maar super mooie natuur te hebben gezien blijft Nieuw Zeeland mij verbazen, want ook de Banks of Peninsula is weer prachtig en met niets anders te vergelijken! De laatste avond zijn we als afsluiter nog heerlijk wezen steengrillen in Christchurch om hier ook te overnachten om de volgende dag de campervan terug te brengen en in de middag terug te vliegen naar de Gold Coast.
In 21 dagen hebben we ongeveer 3.800 km gereden en hebben we bijna het hele zuidereiland gezien, de mooiste activiteiten gedaan en heel veel geluk met het weer gehad! Van te voren wist ik wel dat NZ een prachtig land is, maar dat het zo mooi zou zijn had ik nooit gedacht. Ik kan dan ook niets anders doen dan iedereen aanraden om naar Nieuw Zeeland te gaan!
Inmiddels zit ik alweer ruim een week ‘thuis’ in Southport en vlieg ik aanstaande dinsdag voor 5 dagen naar Sydney waar ik ook Oud & Nieuw zal gaan vieren! In vergelijking met Nederland is het hier iets warmer (30 graden) en in tegenstelling tot de sneeuw hebben wij hier vooral veel regen met af en toe een stranddagje! Maar ach, verschil moet er zijn....
Ik wens iedereen hele fijne feestdagen en alvast een gelukkig Nieuwjaar! In het nieuwe jaar zal ik de volgende update plaatsen over mijn tripje in Sydney!
Tot snel allemaal!
Rik
Ps. De foto’s die bij dit verslag horen zijn hier te vinden: http://bit.ly/h7uvbq
-
24 December 2010 - 12:56
Evert En Bea:
Hoi Rik,
Genieten nog steeds van je verslagen en foto's
Vanuit Amstelveen wensen wij jou een fijne kerst en een beregoed 2011.
Evert en Bea -
27 December 2010 - 11:12
Veer:
Leuk weer rik! Heel veel plezier in Sydney! Hoe gaan jullie NYE vieren? geniet er weer van!!
X -
22 Januari 2011 - 20:39
Frans En Marja:
Dat was wel een hele bijzonder mooie vakantie in NZ! Volgens mij hebben jullie van Australie nog niet zoveel gezien, maar dat komt vast nog!
De pinguins te zien was wel helemaal te gek!
Op naar Sidney! Groet Frans en Marja X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley