The second week Down under

Na de redelijk spannende eerste week stond de tweede week vooral in het teken van het verder settelen, dingetjes regelen en het ontmoeten van andere mensen!

Bij mijn vorig verhaaltje was ik gebleven bij vorig weekend, het weekend met de teleurstellende WK-finale van het NL 11-tal. Na de halve finale hadden Tim, Mitch (andere Nederlandse Jongen), Dolon en ik besloten om de WK-finale tussen alle andere Nederlanders in Brisbane te gaan kijken. Hier was het overigens zeer gezellig met Nederlandse muziek, Nederlandse biertjes (Bavaria en Grolsch), Frikadellen, Kroketten en Krentenbollen. Het was een zeer lang nacht (de wedstrijd begon om 04.30 uur en eindigde rond 07.00 uur) die wij noodgedwongen moesten doorhalen. Ik zal jullie verder de details besparen, alleen het mooiste moment van de avond was het volkslied: http://www.youtube.com/watch?v=9J7mp69ScJI (let overigens maar niet op de zangkwaliteiten)

De maandag was niet zo heel boeiend aangezien wij pas om 08.00 uur thuis waren en toen ben ik toch maar gaan slapen.

Dinsdag ochtend vroeg het wekkertje, want de huisbaas kwam langs met 2 studenten die zouden komen kijken voor de twee andere slaapkamers. Het bleken twee Duitse meisjes te zijn (Julia en Ramona) en die kwamen er na 2 minuten achter dat dit toch wel een erg leuk huisje was en die besloten direct om donderdag bij ons in te trekken.

In de middag heb ik eindelijk een fiets weten te bemachtigen aan de andere kant van de Gold Coast en kon ik terugfietsen naar huis. Dat fietsen hier is toch wel even iets anders dan fietsen in NL! Behalve dan dat je links rijdt ben je verplicht om een helm te dragen (doe je dat niet is de boete $100) en je fietst tussen de auto’s die 80 km/u rijden. Daarnaast is het hier redelijk heuvelachtig, gelukkig is het een mountainbike
Dinsdag avond hebben Tim en ik voor het eerst meegedaan met de training van het universiteitsvoetbalteam en ondanks mijn rug, hamstring, bovenbeen en de zaalschoentjes ging het behoorlijk goed (om maar te zwijgen over de spierpijn).

Woensdag vond ik het maar eens tijd worden om weer een keertje te fitnessen dus op de fiets naar de uni om even de gym in te duiken. Kom ik terug wil ik mijn fiets pakken krijg ik het slot niet meer open hahaha! Gevolg: twee gebroken sleuteltjes (zoiets kan ook maar 1 iemand overkomen haha!).

Donderdag was voor ons de international orientation dus (met de bus) naar de uni. Dit was echt een enorm saaie informatie bijeenkomst die gelukkig maar 3 uur duurde. Hier vertelden ze hoe het visum werkte, hoe je accommodatie moet zoeken. Voor de leukigheid kwamen ook nog een lifeguard, brandweerman en een politieagente langs om te vertellen dat je niet moet gaan zwemmen als er haaien zijn, dat je veilig moet barbecueën en dat je niet met alcohol op mag rijden. Misschien mogen de Aziaten (in de zaal was 70% Aziaat) dat thuis wel doen, maar dat was niet echt heel nuttig.
In de middag maar naar de grootste shopping mall in de buurt gegaan (Pacific Fair) en hier een paar voetbalschoentjes op de kop kunnen tikken, want er moest s’avonds natuurlijk gewoon weer getraind worden!
De Duitse dames waren ondertussen alweer ingetrokken en ze bewijzen maar eens dat Duitsers best leuke mensen zijn (er werd gelijk voor ons gekookt).

Vrijdagochtend maar weer eens naar de uni (nog steeds met de bus) voor I-connect. Dit was georganiseerd voor internationale studenten om elkaar te leren leren kennen. Was best leuk geregeld! Paar spelletjes gedaan om andere studenten te leren kennen. Je wordt hier alleen echt helemaal gek van die Aziaten die: 1 Jou niet verstaan (volgens mij is mijn Engels nou ook weer niet zo slecht) en 2 jij verstaat die Aziaten niet. Verder zitten hier echt studenten vanuit de hele wereld: USA, Portugal, Mexico, Colombia, Zweden, Noorwegen en noem het maar op!
Wel nog even vrienden gemaakt met de facilitaire dienst van de uni die zo vriendelijk waren om mijn slot door te knippen en ik weer kon beschikken over mijn fiets

Het is hier al dagen mooi weer (20/22 graden en een strak blauwe hemel) dus maar eens een keertje naar het strand met onze Duitse huisgenootjes. Nou hier was het dus een stuk minder aangenaam (wind van zee) en aangezien de zon hier nog al laag staat en met de hoge gebouwen moet je hier om de 10 minuten een andere plek gaan zoeken (zouden ze in Nederland ook moeten doen met die kuilgravende Duitsers, dat deden onze huisgenootjes trouwens niet). In de avond maar eens het uitgaansleven van Surfers Paradise uitgeprobeerd en ik moet zeggen dat het behoorlijk anders is dan in Nederland!

De komende week staan er academische workshops op het programma.

Tot snel!

Xx